Ubezpieczenia podróżne kupisz już od 2,49 zł za dzień

Koszty leczenia są najważniejszym elementem ubezpieczenia turystycznego. Zapewniają właścicielowi polisy sfinansowanie niezbędnej opieki medycznej w razie choroby lub wypadku, do którego doszło w trakcie wakacji. Do wysokości sumy gwarantowanej, towarzystwo ubezpieczeniowe opłaci leki, wizyty lekarskie, porady specjalistów, badania, pobyt w szpitalu czy niezbędne operacje czy zabiegi. Ubezpieczenie turystyczne zapewnia również ubezpieczonemu pomoc w razie uszkodzenia ciała bądź śmierci z powodu ataku terrorystycznego.

Ubezpieczenie turystyczne pokrywa również koszty leczenia kontuzji, do których doszło w trakcie uprawiania sportów rekreacyjnych. Takich, jak np. jazda na rowerze czy bieganie. Natomiast uprawianie bardziej ryzykownych dyscyplin zaliczanych przez ubezpieczycieli do sportów ekstremalnych lub wysokiego ryzyka, wymaga rozszerzenia zakresu ochrony polisy za dodatkową opłatą.

Najważniejszym elementem ubezpieczenia podróżnego jest suma gwarantowana kosztów leczenia. Należy ją dopasować indywidualnie do opłat medycznych pobieranych w kraju, do którego podróżujemy. Optymalnie refundacja świadczeń medycznych ze strony ubezpieczyciela powinna wynosić:

• co najmniej 30 000 euro w Europie,
• co najmniej 60 000 euro poza Starym Kontynentem,
• co najmniej 120 000 euro w krajach słynących z bardzo drogiej opieki medycznej, jak Stany Zjednoczone, Kanada, Australia czy Japonia.

Jednak należy pamiętać, że powyższe kwoty są minimalne. Oznacza to, że kupując ubezpieczenie turystyczne warto wybrać ofertę z wyższą sumą gwarantowaną kosztów leczenia. Szczególnie, gdy wyjeżdżamy do Stanów Zjednoczonych, Australii, Japonii czy Kanady. Niektóre towarzystwa ubezpieczeniowe oferują nawet pokrycie opieki medycznej do 40 000 000 zł.

Przykład:

W 2018 roku polski turysta doznał w Stanach Zjednoczonych urazu głowy, na skutek którego doszło do krwawienia podpajęczynówkowego. Dzięki pomocy assistance w ramach ubezpieczenia turystycznego, ubezpieczyciel pokrył koszty udzielonej mu pomocy medycznej, które wyniosły 793 000 zł. Gdyby poszkodowany nie posiadał polisy turystycznej, musiałby zapłacić za opiekę medyczną z własnych środków.

Ratownictwo polega na udzieleniu pierwszej pomocy poszkodowanemu przez służby ratunkowe (np. pogotowie morskie czy górskie), a także na przetransportowaniu go do właściwej placówki medycznej. Na wysokość kosztów ratownictwa w ubezpieczeniu turystycznym szczególnie powinny zwrócić uwagę osoby aktywne, które uprawiają sporty rekreacyjne, jak np. bieganie, jazda na rowerze czy siatkówka plażowa.

Natomiast poza rozszerzeniem za dopłatą zakresu ochrony ubezpieczenia turystycznego o sporty ekstremalne bądź wysokiego ryzyka, o kosztach ratownictwa powinny również pamiętać osoby uprawiający niebezpieczne dyscypliny. Takie, jak np. nurkowanie, windsurfing, kitesurfing czy wspinaczka górska. Ich suma gwarantowana powinna wynosić co najmniej 6000 euro. Za granicą koszty pomocy udzielonej w razie wypadku przez ratowników z użyciem helikoptera medycznego czy specjalistycznego sprzętu wodnego, mogą wynieść nawet kilkaset tysięcy złotych.

Przykład:

Turysta podczas wakacji w Chorwacji żeglował na łódce. Poślizgnął się i doznał urazu nogi, w wyniku którego nie mógł się samodzielnie poruszać. Jedna z osób znajdujących się na pokładzie wezwała więc pogotowie wodne. Ratownicy po obandażowaniu nogi, postanowili przewieźć łodzią poszkodowanego na brzeg, a następnie do najbliższego szpitala na prześwietlenie. Łącznie koszty transportu medycznego wyniosły 3000 euro. Turysta posiadał ubezpieczenie turystyczne z sumą gwarantowaną kosztów leczenia w wysokości 6000 euro, więc pokrył je ubezpieczyciel.

OC w życiu prywatnym w ubezpieczeniu turystycznym chroni nie tylko Ciebie. Jeśli Twoje niepełnoletnie dziecko lub zwierzę domowe również spowoduje szkody na rzecz osoby trzeciej, która Cię pozwie i sąd przyzna jej rację, to ubezpieczyciel wypłaci jej odszkodowanie do wysokości sumy gwarantowanej. OC refunduje szkody, które powstały w wyniku m.in.:

• użytkowania lub wynajmowania wakacyjnej nieruchomości (np. pokoju w hotelu czy domku letniskowego),
• użytkowania mienia znajdującego się w hotelowym pokoju czy domku letniskowym,
• uprawiania sportu czy użytkowania wynajętego sprzętu sportowego,
• opieki nad niepełnoletnimi dziećmi,
• posiadania zwierząt domowych.

Przykład:

Podczas wakacji w Turcji turysta w wyniku nieostrożności uszkodził ekran telewizora w hotelowym pokoju. Hotel wycenił wartość uszkodzeń na kwotę 900 euro. Szkody zostały pokryte z polisy sprawcy przez ubezpieczyciela, który posiadał ubezpieczenie turystyczne z OC w życiu prywatnym na kwotę 20 000 euro.

Ubezpieczenie następstw nieszczęśliwych wypadków (NNW) chroni podczas wakacji w razie doznania trwałego uszczerbku na zdrowiu (np. złamanie ręki czy nogi), a także w przypadku śmierci turysty. W tym drugim przypadku ubezpieczyciel wypłaci pieniądze bliskim zmarłego. Jeśli zakupimy ubezpieczenie turystyczne z rozszerzeniem o sporty ekstremalne lub wysokiego ryzyka, NNW ochroną obejmie również kontuzje, do których dojdzie w czasie ich uprawiania.

W zależności od tego, jak bardzo będzie on poważny, wysokość wypłaconego nam odszkodowania ubezpieczyciel określi procentowo na podstawie tabeli zawartej w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia (OWU). Otrzymaną kwotę możemy przeznaczyć np. na dodatkowe prywatne leczenie czy rehabilitację. W rozbudowanych ubezpieczeniach podróżnych wysokość NNW wynosi od kilkudziesięciu, do kilkuset tysięcy złotych.

Przykład:

Podczas wakacji we Włoszech turysta w wyniku nieszczęśliwego wyskoku podczas gry w siatkówkę plażową złamał nogę. Przed wyjazdem zakupił ubezpieczenie turystyczne z NNW w pakiecie na kwotę 5000 euro. Lekarz współpracujący z ubezpieczycielem określił stopień uszkodzenia ciała na 5%. Zgodnie z tabelą zawartą w OWU, towarzystwo ubezpieczeniowe wypłaci poszkodowanemu odszkodowanie w wysokości 250 euro (5% z 5000 euro = 250 euro).

Rozbudowane pakiety polis turystycznych oferują również ubezpieczenie bagażu. Każde towarzystwo ubezpieczeniowe indywidualnie w OWU określa jego definicję. Torbę, walizkę, plecak czy kufer trzeba chronić na wypadek kradzieży czy zniszczenia. Dokładne zasady należy sprawdzić w OWU. Do bagażu zaliczane są również przewożone w nim przedmioty, jak m.in.:

• ubrania i inne przedmioty osobiste,
• aparat fotograficzny lub kamera,
• telefon komórkowy lub tablet,
• wózek dziecięcy,
• biżuteria.

Ponadto ochroną można objąć również nie tylko bagaż, ale przewożony w nim sprzęt elektroniczny. Ich definicję również każde towarzystwo ubezpieczeniowe określa indywidualnie w OWU. Można je ubezpieczyć na wypadek kradzieży lub zniszczenia, a turysta ma obowiązek je chronić. Zwykle sumy gwarantowane tego typu świadczeń w zależności od wariantu ubezpieczenia, wynoszą od 800 do 6000 zł. Z kolei ubezpieczenie sprzętu sportowego wymaga wykupienia dodatkowej ochrony w ubezpieczeniu turystycznym.

Przykład:

Podczas lotu z Warszawy na Teneryfę z winy linii lotniczych walizka turysty uległa zniszczeniu, a wraz z nią znajdujące się we wnętrzu ubrania oraz tablet. Osoba ubezpieczona przed wyjazdem na wakacje zakupiła polisę turystyczną z ubezpieczeniem bagażu do 4000 zł. Ubezpieczyciel wartość zniszczonych przedmiotów oszacował na 2500 zł i taką kwotę wypłacił ich właścicielowi.

Ubezpieczenie od opóźnienia (zagubienia) bagażu to jeden z dodatkowych elementów polisy turystycznej. Może być bardzo przydatny podczas wyjazdu na wakacje, ponieważ z badań przeprowadzonych przez SITA World Tracer wynika, że aż 77 proc. opóźnionych bagaży jest przez linie lotnicze.

W przypadku opóźnienia dostarczenia bagażu z winy linii lotniczych, ubezpieczyciel zorganizuje i zwróci nam koszty jego wysyłki, podobnie jak utraconych czy zniszczonych przedmiotów osobistych w wyniku zdarzeń losowych. Najczęściej do tego typu zdarzeń dochodzi podczas przesiadek.

Jeśli pasażer posiadający ubezpieczenie podróżne z takim świadczeniem w pakiecie zostanie zmuszony do wydłużenia czasu oczekiwania na swoje rzeczy (zwykle musi upłynąć od 3 do 5 godzin), towarzystwo ubezpieczeniowe pokryje koszty zakupu artykułów pierwszej potrzeby. Takich, jak np. żywność, środki higieniczne czy nawet nocleg. Każdy ubezpieczyciel indywidualnie określa obowiązki podróżnego w OWU.

Przykład:

Turysta podczas lotu z Warszawy do Nowego Jorku z międzylądowaniem w Monachium podczas odprawy dowiedział się, że jego bagaż zaginął. Po uzyskaniu informacji od personelu lotniska okazało się, że nie dotarł on ze stolicy Polski do Niemiec. Opóźnienie trwało 8 godzin.

Na szczęście przed wyjazdem podróżny zakupił ubezpieczenie turystyczne z opcją pomocy ze strony ubezpieczyciela na wypadek opóźnienia bagażu. Po zakończeniu wyjazdu turysta przedstawił towarzystwu ubezpieczeniowemu rachunki za poniesione w trakcie oczekiwania na lotnisku na swoją walizkę wydatki. W tym czasie zakupił dwa posiłki oraz napoje za kwotę 85 euro. Następnie po upływie 8 godzin otrzymał zaginiony bagaż i kolejnym połączeniem odleciał do Nowego Jorku. Po powrocie ubezpieczyciel zwrócił mu pieniądze za kupione w tym czasie jedzenie i picie.

Konieczność odwołania wyjazdu organizowanego przez biuro podróży może nas narazić na duże straty finansowe. Jednak w uzasadnionych sytuacjach posiadając ubezpieczenie turystyczne można zrezygnować z podróży bez konsekwencji. Wiele polis turystycznych oferuje taki wariant. Jednak przyczyna rezygnacji musi być zgodna z OWU – większość ubezpieczycieli zwróci turyście środki, gdy do odwołania podróży dojdzie z powodu:

• śmierci, nieszczęśliwego wypadku, nagłego zachorowania, ciąży i związanych z nią powikłań ubezpieczonego lub osoby towarzyszącej mu w podróży,
• poważnej szkody na mieniu (np. spowodowanej klęską żywiołową, katastrofą bądź kradzieżą), która wymaga obecności ubezpieczonego,
• kradzieży dokumentów niezbędnych do rozpoczęcia podróży (np. paszportu lub dowodu osobistego),
• wypowiedzenia umowy przez pracodawcę,
• wyznaczonej daty rozpoczęcia nowej pracy (w przypadku osób wcześniej bezrobotnych) przypadającej na czas podróży.

Ponadto niektórzy ubezpieczyciele w rozszerzonych wariantach ubezpieczeń turystycznych dodają jeszcze inne uzasadnione przyczyny rezygnacji z podróży, wśród których można wymienić:

• wyznaczony termin egzaminu poprawkowego,
• konieczność stawienia się na rozprawę sądową,
• uczestnictwo ubezpieczonych i osób towarzyszących w procedurze pobierania krwiotwórczych komórek (szpiku kostnego),
• inne zdarzenia losowe – definiowane są one jako niezależne od woli ubezpieczonego zdarzenia przyszłe i niepewne, które miały miejsce w zakresie odpowiedzialności ubezpieczyciela.

Przykład:

Turysta w marcu zakupił wymarzoną wycieczkę na Dominikanę, za którą zapłacił 5000 zł. Wyjazd miał odbyć się na początku sierpnia. Niestety pod koniec czerwca pracodawca poinformował niedoszłego wczasowicza, że z powodu trudnej sytuacji finansowej firmy musi wypowiedzieć jego umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony.

Jednak zwolniony pracownik nie stracił pieniędzy wpłaconych na zakup wycieczki na Dominikanę, ponieważ na następny dzień po jej zakupie kupił również polisę turystyczną z opcją ubezpieczenia kosztów od rezygnacji z podróży. W związku z tym, że turysta natychmiast się ubezpieczył, ubezpieczyciel zwrócił mu 100 proc. kwoty wpłaconej na wycieczkę w biurze podróży.

Turyści, którzy podczas wyjazdu zamierzają uprawiać sport, powinni dodatkowo rozszerzyć zakres ubezpieczenia turystycznego. Takie aktywności, jak np. rekreacyjna jazda na rowerze, rolkach czy piesze wędrówki górskie, są zaliczane przez większość ubezpieczycieli jako dyscypliny amatorskie. W takim przypadku najczęściej standardowe ubezpieczenie turystyczne okaże się wystarczające.

Jednak osoby, które wyczynowo uprawiają sport, biorą udział w wyczynowych zawodach, czy ich aktywność fizyczna wymaga ponadprzeciętnych umiejętności - muszą rozszerzyć zakres ochrony za dopłatą. W zależności od rodzaju uprawianej dyscypliny - o sporty wysokiego ryzyka lub ekstremalne. Każdy ubezpieczyciel w OWU indywidualnie określa, do której z tych dwóch grup ją zalicza.

Przykład:

Turysta podczas wakacji na Wyspach Kanaryjskich podczas uprawiania kitesurfingu doznał upadku, w wyniku którego skręcił kostkę. Konieczna była wizyta w szpitalu i założenie opatrunku. Koszty leczenia wyniosły 350 euro. Przed wyjazdem poszkodowany kupił ubezpieczenie turystyczne z rozszerzeniem o sporty wysokiego ryzyka, więc ubezpieczyciel zapłacił za udzieloną mu pomoc medyczną.

Choroba przewlekła to schorzenie, które wymaga długotrwałego lub okresowego leczenia w ciągu 12 miesięcy przed zawarciem umowy ubezpieczenia turystycznego. Może to być np. alergia, astma, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, niedoczynność tarczycy, nowotwory, epilepsja, przewlekłe owrzodzenia itp. Jeżeli podróżny cierpi na tego typu chorobę, musi przed zakupem ubezpieczenia turystycznego poinformować o tym ubezpieczyciela. Wówczas zakres ochrony polisy zostanie rozszerzony za dopłatą.

Ponadto rozszerzenie ochrony ubezpieczenia turystycznego o choroby przewlekłe obejmuje również OC w życiu prywatnym i NNW. Oznacza to, że jeśli turysta w czasie podróży spowoduje szkody na osobie trzeciej lub dozna trwałego uszczerbku na zdrowiu z powodu zaostrzenia choroby przewlekłej, to ubezpieczyciel wypłaci mu odszkodowanie.

Przykład:

Stan zdrowia turysty wypoczywającego na wakacjach we Włoszech nagle się pogorszył. Po udaniu się do szpitala poinformował on lekarzy, że cierpi na cukrzycę. Konieczna okazała się hospitalizacja oraz podanie leków. Koszty leczenia wyniosły 730 euro. Przed wyjazdem poszkodowany wykupił ubezpieczenie turystyczne z rozszerzeniem o choroby przewlekłe, więc ubezpieczyciel zapłacił za udzieloną mu pomoc medyczną.

Od kilku lat niektórzy ubezpieczyciele oferują możliwość zakupu ubezpieczenia turystycznego z tzw. klauzulą alkoholową. Obejmuje ona dwa elementy polisy turystycznej – pokrycie kosztów leczenia i NNW. Oznacza to, że gdy turysta będący pod wpływem alkoholu dozna urazu lub trwałego uszczerbku na zdrowiu, towarzystwo ubezpieczeniowe sfinansuje udzieloną mu pomoc medyczną bądź wypłaci odszkodowanie. Może to być szczególnie przydatna opcja dla osób wypoczywających na wczasach w formie all inclusive.

Jednak większość tego typu wariantów nie oferuje ochrony w postaci OC w życiu prywatnym. W efekcie jeśli będziemy pod wpływem alkoholu i urazu lub szkody na mieniu dozna osoba trzecia, przeważnie ubezpieczyciel nie pokryje tych strat. Ponadto niektóre towarzystwa ubezpieczeniowe w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia (OWU) określają limit spożycia alkoholu (np. do 0,5 promila).

Przykład:

Turysta podczas wakacji w Egipcie poślizgnął się i skręcił kostkę. Wcześniej wypił kilka drinków w czasie pobytu na plaży. Został odwieziony do szpitala, gdzie została udzielona mu pomoc medyczna. Koszty leczenia wyniosły 150 euro. Przed wyjazdem poszkodowany wykupił ubezpieczenie turystyczne z rozszerzeniem o klauzulę alkoholową za dopłatą. Dzięki temu koszty opieki medycznej pokrył ubezpieczyciel.

Najbardziej przydatne podczas wakacji może okazać się assistance samochodowe, zwłaszcza jeśli nie posiadamy Autocasco. Aby skorzystać z tego typu usługi, należy wykupić ubezpieczenie turystyczne z tym dodatkiem. Wówczas ubezpieczyciel zapewni nam pomoc podczas podróży w razie awarii auta, przebicia opony czy kolizji z innym pojazdem. Może ona mieć formę:

• holowania, zwykle do najbliższego warsztatu lub do określonego limitu kilometrów,
• pomocy przy kolizji lub awarii samochodu,
• samochodu zastępczego na określona liczbę dni po awarii, wypadku bądź kradzieży,
• zakwaterowania do czasu naprawienia samochodu,
• kontynuacji jazdy bądź powrotu do kraju.

Należy pamiętać, że niektórzy ubezpieczyciele w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia (OWU) określają maksymalny wiek pojazdu (np. do 10 lat). Jeśli pojazd jest starszy, towarzystwo ubezpieczeniowe może odmówić objęciem go ochroną assistance samochodowego.

Assistance prawne może być przydatne na wypadek kradzieży czy zgubienia dokumentów. Konsultanci z centrum alarmowego ubezpieczyciela doradzą turyście m.in. gdzie znajduje się najbliższa placówka konsularna i jak wyrobić nowy dokument tożsamości. W razie potrzeby mogą również zapewnić pomoc prawnika czy tłumacza. W niektórych nagłych sytuacjach można również liczyć na wsparcie finansowe.

Przykład:

Podczas podróży Fordem Mondeo na wakacje do Chorwacji auto uległo awarii. Konieczny okazał się transport pojazdu do najbliższego warsztatu, w którym usterka została szybko usunięta. Przed wyjazdem właściciel auta wykupił ubezpieczenie turystyczne z assistance samochodowym. Dzięki temu koszty użycia lawety i naprawy w wysokości 400 euro całkowicie pokrył ubezpieczyciel.

Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ) zapewnia w 32 krajach Unii Europejskiej i Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA), bezpłatny dostęp do podstawowej opieki medycznej w publicznych placówkach. Możemy skorzystać z niej na takich samych zasadach, jak mieszkańcy państwa, do którego podróżujemy. W efekcie za niektóre świadczenia, które są darmowe w Polsce, pomimo posiadania EKUZ musimy zapłacić z własnych środków.

Znacznie szerszą ochronę podczas wakacji może zapewnić ubezpieczenie turystyczne, którego ochrona działa na całym świecie. Polisa podróżna refunduje koszty leczenia i ratownictwa nawet do kwoty 40 000 000 zł, a także w przeciwieństwo do EKUZ posiada szereg dodatkowych świadczeń, jak:

• transport medyczny helikopterem lub karetką do Polski,
• refundację kosztów akcji ratowniczej w górach czy na morzu,
• OC w życiu prywatnym,
• ubezpieczenie następstw nieszczęśliwych wypadków (NNW),
• assistance samochodowe czy prawne,
• ubezpieczenie bagażu, sprzętu elektronicznego oraz sportowego,
• klauzulę alkoholową.

Za dopłatą mogą również rozszerzyć zakres ochrony ubezpieczenia turystycznego:

• osoby uprawiające sporty ekstremalne lub wysokiego ryzyka,
• osoby cierpiące na choroby przewlekłe,
• kobiety w ciąży.

EKUZ gwarantuje ochronę na takich warunkach, jakie obowiązują w danym kraju. W wielu przypadkach karta będzie Ci gwarantowała tylko podstawową zabezpieczenie. W niektórych krajach opieka medyczna jest współfinansowana przez pacjentów. Oznacza to, że pomimo posiadania karty EKUZ za niektóre wizyty będziesz musiał dopłacić.